กาบริเอลา มิสตรัล (สเปน: Gabriela Mistral) เป็นนามปากกาของ ลูซิลา โกดอย อัลกายากา (Lucila Godoy Alcayaga; 7 เมษายน ค.ศ. 1889 – 10 มกราคม ค.ศ. 1957) เป็นกวี, นักการทูต และนักการศึกษาชาวชิลี เป็นผู้ที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมประจำปี ค.ศ. 1945กาบริเอลา มิสตรัล เกิดเมื่อปี ค.ศ. 1889 บิดาเป็นครู ส่วนมารดาเป็นช่างเย็บผ้า บิดาของมิสตรัลทิ้งครอบครัวไปเมื่อเธอมีอายุได้สามปี ด้วยฐานะที่ยากจน มิสตรัลในวัยสิบห้าปีก็ทำงานช่วยครอบครัวโดยการเป็นผู้ช่วยครู หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ได้พบกับคนรักของเธอ โรเมลิโอ อูเรตา ผู้ซึ่งต่อมากระทำอัตวินิบาตกรรมในปี ค.ศ. 1909 การเสียชีวิตของอูเรตาส่งผลต่อบทกวีของมิสตรัลในเวลาต่อมาอย่างมาก[1] ในปี ค.ศ. 1914 มิสตรัลก็ได้รับรางวัลชนะเลิศจากการประกวดวรรณกรรมระดับประเทศ จากผลงาน Sonnets of Death หลังรับรางวัลนี้ มิสตรัลก็ใช้นามปากกา "กาบริเอลา มิสตรัล" อย่างเป็นทางการ โดยมาจากชื่อของกวีที่เธอชื่นชอบสองคนคือกาบรีเอเล ดันนุนซีโอ และเฟรเดริก มิสทราล[2]ปี ค.ศ. 1922 มิสตรัลได้รับคำเชิญจากรัฐบาลเม็กซิโกเพื่อขอคำแนะนำในการวางระบบการศึกษาในประเทศ ช่วงนี้เองที่มิสตรัลได้เดินทางไปสอนหนังสือตามที่ต่าง ๆ ครั้งหนึ่งเธอเคยสอนปาโบล เนรูดา ที่ต่อมาเป็นกวีและได้รับรางวัลโนเบลเช่นเดียวกับเธอ[3] หลังจากนั้นมิสตรัลก็ทำงานเป็นกงสุลประจำอยู่หลายเมือง เช่น มาดริด, ลิสบอน และเนเปิลส์ในปี ค.ศ. 1945 มิสตรัลก็ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ซึ่งเธอเป็นชาวชิลีและชาวอเมริกาใต้คนแรกที่ได้รับรางวัลนี้[4] หกปีต่อมา มิสตรัลก็ได้รับรางวัลวรรณกรรมแห่งชาติชิลีกาบริเอลา มิสตรัลเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตับอ่อน เมื่อปี ค.ศ. 1957[5] ขณะมีอายุได้ 67 ปี